درخواست مناظره بازرگان با شاه+اسناد
اردیبهشت 1357 موج گستردهای از اعتراضات مردمی علیه رژیم پهلوی جریان داشت. شدت تظاهرات و درگیریها چنان بالا گرفت که سفر محمدرضا پهلوی به مجارستان را به تعویق انداخت و او را پای میز مصاحبه با رسانهها کشاند. مصاحبه شاه با رسانههای داخلی واکنشهای مختلفی را برانگیخت. در یکی از این موارد منابع ساواک پخش نامهای از مهندس مهدی بازرگان را گزارش کردند که طی آن بازرگان، شاه را به مناظره دعوت کرده است.
پیشفروش مجله «گواه» آغاز شد
پیشفروش مجله «گواه» در سی و پنجمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران آغاز شد. مجله «گواه» براساس اسناد و خاطرات منتشرنشده با پروندههای ویژه به مسائل جدیدی در تاریخ انقلاب اسلامی میپردازد که برای اهالی تاریخ و عموم علاقمندان مورد توجه است.
روز نکبت در سال نکبت؛ از وادادن سران عرب تا ترور فرستاده سازمان ملل
روز نکبت یا یوم النکبة مقارن با 15 مه 1948 میلادی برابر با 25 اردیبهشت 1327 ه.ش و 5 رجب 1367 ه.ق همزمان با پایان قیمومیت کشور بریتانیا بر سرزمین فلسطین و اعلان منشور تأسیس کشور اسرائیل و بیرون راندن صدها هزار فلسطینی و آواره شدن آنها از سرزمین اصلی خویش است.به این مناسبت، به تحولات و حوادث تشکیل کشور جعلی اسرائیل در 15 مه 1948، آغاز و پایان جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1948 و پیامدهای آن به نقل از جراید آن روز ایران پرداخته میشود.
بازدید رییس مرکز اسناد اسلامی از سی و پنجمین نمایشگاه کتاب
حجتالاسلام و المسلمین مصطفی پورمحمدی رییس مرکز اسناد انقلاب اسلامی از سی و پنجمین نمایشگاه کتاب تهران بازدید کرد.
حزبِ بیمردم + اسناد
پس از کودتای 28 مرداد 1332، محمدرضا پهلوی مخالفان مذهبی و غیر مذهبی داخلی مانند فدائیان اسلام و حزب توده را سرکوب کرد و کرکره احزاب را پایین کشید. پیامد این اقدام شروع مخالفتهای پنهان و زیرزمینی بود که با گذر ایام افزایش یافت. محمدرضا پهلوی برای رفع بحران مخالفتها، در سال 1336 به حزب مردم و حزب ملیون اجازه فعالیت داد. حزب مردم با رهبری اسدالله علم قرار بود به عنوان اقلیت به انتقاد از دولت بپردازد و با جذب مخالفان دولت، آنها را در مسیرهای کنترلشده حزبی هدایت کند. اما با اتخاذ این سیاست حزب مردم نتوانست جایگاه احزاب سرکوب شدۀ پیشین را در بین مردم باز کند، مخصوصاٌ قشر نخبه و روشنفکر گمان خوبی نسبت به حزب مردم نداشتند.حزب مردم فاقد وجاهت و پایگاه بین طبقات مختلف مردم و سیاستمداران بود و فعالیت شایان ذکری نیز از افراد حزب با توجه به اسناد به جای مانده از ساواک در درون حزب دیده نمیشد.